rss
twitter
    ХЭН, ХААНА, ХЭНТЭЙ, ХААЖ, ЯАВ . . .

ХӨӨРӨЛДӨӨН , , ,

Wednesday, October 28, 2009

100 % 100 % 100 %100 % 100 %


тэр зуун хувь дуулдаг нэгэн залууг хардаа. саяхан ангиараа уулзаад уугаад идээд суугаад яриад дуулаад хуурдаад нээрэй сайхан уулзацагаасан шүү. тэр дундаас ганц хоёр хүн л хоолойгоорой ялгарч бусдийгаа хушуучилсан сурагтай хэ хэ. угийн төрмөл сайхан хоолойтой төрсөн тэр хүний буруу биш юм гэнэ лэ. болдоо гэж нэг юм апратаа аваад ирэхгүй даанч зураг патер татуулж чадаагүй нь тоогүй юм болсон шүү. золоо жирэмсэн болцон байсан бас нараа залуужаад хишгээ золоо хоёр нийлж өлсөөл, гантуяа бодлогшроол, ганцэцэг дүүгээ гэртээ цоожлоод л, ариунаа орж ирээд л агсам тавиад хэ хэ за за нэг тиймэрхүй нижгэр сайхан уулзалт болсон доо

тун удахгүй цасны баяр хийж цанын бааз явж тэмээний гэдсэн доогуур дахин нэг гарахаар сэтгэл шулуудацгааж тарцгаасан болноо. уулзалтанд ирсэн нийт ангийнхандаа баяраллаа ирээгүй хэдүүд нь дахиж уулзахад ирээрэй за тэгээд бусад хүмүүс маань сэтгэгдэлээ бичээч дээ найз нь ойрд бүр завгүй байхийм даа яджийхад.

Tuesday, October 27, 2009

HAPPY BIRTHDAY TO YOU




Хайрт найз Бамбаруушдаа төрсөн өдрийн гал халуун мэндийг хүргэе.

Тэнгэрт гялалзах одноос

Харваж буусан оч

Тэртээд мандах нарнаас

Хайранд ирсэн элч

Найздаа зөндөө их амжилт хүсье

Золоогоос нь






Friday, October 16, 2009

Аквариум


Би энд яг нэг жил болж байна. Хүүхэн болгон атаархаж, хүн болгоны магтдаг байсан зөөлөн, булбарай арьс минь одоо хэдийнээ улаан ягаан толботой, хатуу хайрсан бүрхүүл болон хувирчээ. Жил, яг нэг жш... Хүмүүс намайг загас гэж бодох болсоор яг жил болж байна. Хүмүүс ч гэж дээ, үнэндээ бол төрсөн хүүхдүүд маань надаар зугаацах болсоор гурван зуун жаран таван хоног өнгөрөөд байгаа хэрэг.
Энэ аквариумыг худалдан авч байхдаа би өөрийнхөө авсыг бэлдэж байна гэдгээ мэдээгүй юм. Мэдээж, үүнийгээ хэрэв мэдсэн бол арай томхоныг сонгох байлаа. Би угийн бачимдуу хүн. Энэ жижигхэн аквариум байтугай дөрвөн өрөө сууц маань, хүн болгон саруулхан, томыг нь бахдан хэлэлцдэг албан тасалгаа маань, цаашлаад дуу шүлэг бүхэнд хязгааргүй хэмээн магтагддаг Монголын өргөн тал, дуусашгүй мэт үргэлжилдэг цэлийсэнуудам нутагмаань надад багадаад байгаа юм шиг санагдан үргэлж, үргэлжл давчдаж явдаг байлаа. Надад бусдаас илүү, илүү хамаагүй илүү орон зай хэрэгтэй бапсан юм.

-Хүсээд байсан орон зай маань харин энэ бяцхан аквариум байж гэдгийг зөгнөж мэдэх нь байтугай зүүдлээ ч үгүй явтал бурхан миний өмнөөс бүгдийг шийдчихдэг байна шүү. Аквариум. Миний тэр орон зай, хүсэл гэдэг маанъ ийм л хэмжээний юм байж шүү дээ. Охин маань аквариумаа гоёх гэж, миний хэдэн жил хичээн байж цуглуулсан гоёмсог дун хясаануудыг өөрийн минь дээрээс нэг нэгээр нь цүлхийтэл хийж эхлэхэд би анх сэрж, ухаан орсон юм. Урд нь бол миний алганд элбэгхэнээ багтдаг байсан далайн бяцхан яснууд одоо надаас хэдэн арванхувь том болжээ. Би сандарч, нуулгүйхэлэхэд үхтлээ айж, ийш тийшээ үсчиж эхлэв. Үсчих тусам миний жаахан охин өхөөрдөм хөөрхнөөр инээд алдан хясаануудаа дээрээс минь шиднэ. Ээжийнх нь айдас бүр хайртай охиныг нь баярлуулна. Бурхан минь! Та юу хийчихэв ээ? Үгүй ээ, үгүй, үнэндээ бол энэ түүний хийсэн ажил биш. Бурхан үүнд ер хамаагүй. Угаасаа бурхан юунд л хамаатай байдаг билээ Эээ. Энэ бүгд ердөө л Замзагийн хийсэн ажил. Би Кафкагаас ч илүү Замзад хайртай байдаг юм л даа. Хүүхэд байхдаа бол Квазмидод хайртай байсан. Магадгүй Квазимодо намайг Замзаруу ийм хүчтэй түлхсэн ч юм билүү. Аль эсвэл тэр Замза гэдэг нь... Мэдэхгүй ээ, мэдэхгүй. Юутай ч би унтахдаа Замзагийн нэрийг шивнэж байснаа л санаж байна. Сэрээд хартал энэ. Энэ бүхэн. Харин тэр намайг эмэгтэй юм болохоор, тэгээд бас нэлээдгүй сэжигч юм болохоор, жаран хөлт биш ачтлаг хайрстай, бяцхан бүлтгэр загас болгочихож. Хорхой шавьжаас учиргүй айдгийг минъ ч бас бодолцоо биз.
Замзагаас ялгаатай өөр нэг юм бас бий. Манай гэрийнхэн намайг загас болсныг мэдэхгүй байгаа юм. Нэр минь сураггүй алга бологсдын дунд бичээтэй, цагдаагийнхан маш хүчтэй эрэл хайгуул хийсэн, хөөрхий нөхөр маань хамаг хөрөнгөө тэр эрэлд зарцуулсан, шөнө болгон тэр ганцаархнаа шил архи уудаг, уух болгондоо миний нэрийг шивнэн, шивнэн уйлдгийг би мэднэ. Бүр уйлдаг юм шүү. Энэ нь намайг бага ч атугай тайвшруулж байлаа.
Ах дүү нарын тухайд ч гомдолтгүй. Тэд урьд нь жшдээ нэг л удаа, тодруулбал, цагаан сараар л нэг үзэгддэг байсан бол одоо бараг өдөр бүхэн ирцгээдэг, бүр цагийн хуваарь гаргачихсан, ээлж ээлжээр ирж, хоёр хүүхдийг маань эргэж тойрч, асарч сувждаг болсон. Тэр ч байтугай хоёр ах нэг удаа аквариумын дэргэд зогсоод, нөхрөөс маань тусдаа хувийн мөрдөгч хөлслөн авцгааж, хөөрхий түүнийг минъ мөрдөж мөшгих төлөвлөгөөтэй байгаагаа шивнэлдээтэхэв. Том ахын бодлоор бол, нөхөр маань намайг алчихсан байж магадгүй гэнэ. Тэд өөрсдийн орон сууцыг барьцаанд пгавиад, мөрдөгчхөлслөхөөр шийдэцгээв. Үүнийг сонсоод миний нулимс цийлэгнээд л ирэв. Загасанд нулимс байдаггүй гэлцдэг нь огпгоос худал шүү. Надад хайртай хүн өчнөөн олон бий, тэд миний төлөө юу ч хийхэд бэлэн гээд бодоход нулиис ч багадмаар юм билээ.
Үүнчлэннададтайвшрахюмзөндөө.Гэсэн ч сэтгэл зовоох юм түүнээс олон байсан нь мэдээж. "Загас авч өг" гэж байнга шалдаг байснаараа охин л намайг асарч тойлно. Тэр зургаахан настай болохоор усныхаа халуун хүйтнийг ч тааруулж иэдэхгүй. Бас нэг удаа хоолны оронд үзэгний хар бэх хийгээд арай л ээжийгээ алчихаагүй. Заримдаа ч хоол өгөхгүй хоёр гурав хононо гээч. Уг нь бол би өлсдөггүй л дээ. Замза намайг загас болгохдоо өөр шиг нь өлсөөд үхчихгүй байх талаар бодолцсон бололтой, огт хоол хүнсний хэрэг гардаггүй байсан юм. Зүгээр л, хүн байхдаа хоёр хоног хоолгүй явж чаддаггүй байсан тухай бодол маань л охины хаяж өгсөн тэжээл рүү ухасхийлгэдэг байлаа.
Тиймээ, би загас болсон нь миний хувьд төдийгүй манай гэрийнхний хувьд жинхэнэ хувирал боллоо. Нөхөр маань хорин жил үхэн хатан зүтгэж байж хүрсэн өндөрлөгөөсөө буув. Өөрөөр хэлбэл тэр намайг үргэлж бухимдуулдаг байсан өнөөх завгүй, даргын ажлаа бүрмөсөн орхив. Энэ үнэхэээр, үнэхээр таатай, хамгийн таатай мэдээ байсныг нуугаад яахав. Тэр маань охиноо тэврэн сууж байгаад яг аквариумын дэргэд энэ пгухай ярив. "Аав нь одоо охинтойгоо үргэлж хамт байна. Ахиж ажилдаа явахгүй " гэж хэлэхэд нь би арай л уснаасаа үсрээд гарчихсангүй.
Хүү маань хэдийнээ үймүүлэхээ больжээ. Тэр хэзээ ч миний үгэнд орж байгаагүй юм. Хэтэрхий дураараа, 12 настай хүүхдэд баймааргүй хэвлүүн яриатай хүүтэйгээ би огт таардаггүй байсан юм л даа. "Хичээлээсээ өнөөдөр оройтолгүй ирээрэй " гэхэд оройтно, "За яахав, өнөөдөр хичээлээ тараад гадаа тогловол тогло л доо" гэхээр ороод ирнэ. Түүний зөрүүд зан намайг галзууруулах дөхдөг сөн. Гэтэл одоо тэр Тэр биш болжээ. Нэг л биш. Хичээлээсээ орж ирүүт шавхайтай гутлаа тайлаад зогсохгүй, бүр тосолж тавиад гэрийн шаахайгаа өмсдөг болсныг нь охин маанъ аквариум руу хэдэн чийгийн улаан хорхой цацах үеэрээ нөгөө л өөртэйгээ ярих дуртай балчирхан зангаараа шивнэн ярихад нь би бүр айж орхив. Түүгээр ч зогсохгүй хүү маань гараа угааж байж цай цуугаа уух ч юм уу, даалгавраа хурдхан шиг хийчихээд нохойгоо салхилуулахаар аваад гардаг болсон гэнэ. Тэр яг миний өөртэй нь зууралддаг байсан шигээр нохойдоо халамж тавих болжээ. Дүүтэйгээ хэрүүл щуугиан үүсгэж, бөөн уйлаан майлаан болдог нь бүр таг. Тэр ч байтугай нэг удаа аавдаа орөвдмөөр аяархан дуугаар Би дүүгийнхээ үсийг самнаад өгье л дөө" гэх нъ сонсогдсон шүү.
Охин бол бүр ч өөрчлөгдсөн. Тэр өдөржин загастайгаа (хөөрхий, ээжтэйгээ л гэсэн үг) ярьж өнжинө. Урьд нь бол өдөржин чихэр жимс нэхэж, хормой хотноос зууран уйлж, унжин эрхэлдэг байлаа. Ямар ч амттан шимттэн, ямар ч гоё тоглоом түүний амнаас унадаг сан. Түүнд арван ширхэг чихэр ч өгсөн, арван уупг чихэр ч өгсөн адилхан. Тэрхэн дор нь цааш харуулчихна. Харин одоо бол айл амьтан ах дүүсийн өрөвдсөндөө өгсөн хэдэн чихрийг огт идэхгүй, юунд ч юм хурааж цуглуулах болжээ. Энэ бүх хувирал, дандаа сайнаар эргэсэн хувирал надад даанч таалагдаж байлаа. Аквариум маань эхэндээ нэг л давчуу, харанхуй, зэврүүн санагдаж байснаа сүүлдээ дасаад ирэв бололтой, давчуу биш, харанхуй биш, зэврүүн биш болоод ирэв.
Гурван сар өнгөрөхөд би "хүн байхдаа яах гэж ийм жаахан аквариум худалдан авав аа" гэж харамсаж байснаа ор тас мартсан төдийгүй, энэ бяцхан шилэн хорго ч бас өчнөөн орон зайтай болохыг гүнзгий мэдрэв. Шилэн хоргоныхоо өнцөг булан бүрийг андахгүй сайн мэддэг болсон нь өөрт нэг л тааламжтай. Хаашаа л харна хоргоны гаднах бүх юм тодорхой. Хүүхдийн өрөөний голд байх хичээлийн ширээн дээр тавьсан болохоор би хоргон дотроосоо хаашаа л бол хаашаа хараад охиноо эсвэл хүүгээ олоод үзчихнэ.
Нөхөрмаань өдөржин шахуу хүүхдийнхээ хичээлийг давтуулж, өөрийн гараар охиныхоо үсийг самнаж, хүүгийнхээ зургийн хичээлийг хийх гэж будаг цаас болон суухыг хараад би бүр уярч орхино. Орой нь тэр бидний хайрын түүхээр үлгэр зохион ярьж хүүхдүүдээ унтуулах нь нэг л дотно. Тэр маань намайг санаж гүйцээд байгааг би дуугаар нь, санаа алдах өнгөөр нь мэдэж байлаа. Гэвч хамгийн сонирхолтой нь тэр гурав маань хоорондоо миний тухай огт үл ярих бөгөөд охин хүртэл, ганцаархнаа байхдаа ч ЭЭЖ гэж ганц дуугардаггүй байлаа. Энэ нь надад нэг л таатай санагдахгүй байв. Гэвч яая гэхэе дээ, юм болгон миний хяналтаас хэдийнээ гарчихсан.
Нэг удаа би шилэн хоргоныхоо хамгийн дээд хэсэгт очиж байгаад, уснаас хэр чадлаараа толгойгоо цухуйлгаж байгаад, охиныхоо өөдөөс бүлтийтэл ширтэв. Намайг таньж магадгүй гэж горьдсондоо л тэр. Гэтэл тун санаадгүй юм болов. Охин өөдөөс минь учиргүй ширтэж байснаа Алтан загас аа, чиминий гурван хүслийг биелүүлээд өгөөч! гэж үнэн сэтгэлээсээ гуйх нь тэр. Тэгээд ийм гурван хүсэл шивнэлээ. Нэгдүгээрт манай ээжийг авсан ах буцааж өгөөч! Хоёрдугаарт ээжид миний цуглуулгыг аваачаад өгөөч! Гуравдугаарт, би ээжийнхээ өвөрт унтмаар байна!
Миний зүрх эмтрэх шиг болов. Тийм Эээ, загас ч бас зүрхтэй байдаг юм шүү.
Тэр нэг ч удаа миний тухай ааваасаа асуугаагүй, бас намайг санаж уплаагүй болохоор би санаа зовохгүй байсан юм. Гэтэл... Хөөрхий нялх үрминь...
Тэр намайг яагаад өөр ахтай хамт яваад өгсөн гэж бодсны учрыг харин би бодоод, бодоод олсонгүй. Харин цуглуулга гэдэг нь өнөөх чихрүүд ээ.
Би охиноо хэмжээлшгүй ихээр өрөвдөж байлаа. Гэвч загас бол загас шүү Эээ. Тэр ярьж чадахгүй. Ярьлаа гэхэд, пга бод доо, хэн нэгнийг өрөвдөж байгаагаа хэллээ, ярълаа, илэрхийллээ. Тэгээд? Тэгээд л болоо. Үнэндээ шэгээд л болдог шүү (Зээ. Ихэнх хүн өөрийнхөө зовлонгоос илүү гарч чаддаггүй. Тийм болохоор хэлэх хэлэхгүйн хооронд ямар ялгаа байна аа?
Аквариумын загас юм боддог уу? гээд та өөрөөсөө асуу л даа. Инээд чинь хүрнэ. Бас тэр бяцхан амыпад гунигладаг. Ганцаарддаг, уйддаг гэвэл таны бүр хөхөөс хөх инээд хүрнэ биз дээ. Би үнэхээр гуниглаж, ганцаардаж, уйдаж байв. Гэвч үүнийг маань хэн ч мэдэхгүй байгаа нь л хамгаас, хамгаас, хамгаас харамсалтай, хамгийн тарчлаантай байлаа. Өдөр хоног өнгөрсөөр нэг л мэдэхэд би гунигтаа, хүмүүн бусын ганцаардалдаа, басхүү ер бусын уйдалтандаа дасаж орхив. Ерөөсөө дасна гэдэг гагц хүний ч биш бүхий л амьтны зан бололтой. Би өөрийгөө, хүү охиноо, нөхрөө өрөвдөхөө болив. Тэртээ тэргүй тэд маань надгүйгээр амьдарч сураад байгаа нь, энэ хачин янзын хагацалдаа дасч эхлээд буй нь ч харагдаж байсан юм чинь.
Найман сарын дараа, загас болсноос хойш шүү дээ, нэгэн шөнө, нөхөр маань миний үй зайгүй найз эмэгтэйг дагуулж ирэв. Хүүхдүүд дунд ахынд очщгоохоор явсан байлаа. Найз эмэгтэй маань миний бяцхан охины орон дээр сууж байгаад ....Ингээд л тэд секс хийцгээсэн юм даа. Нөхөр маань надтай хийдгээсээ нэг л өөр, хачин шуналтай, түрэмгий янзаар эр эмийн ажил хийхийг хараад би бүр гайхаж орхив. Гэвч, хамгийн сонирхолтой нь надад хардах, харамлах сэтгэл ер төрсөнгүй. Нээрэн шүү, загас хүнээс ялгаатай нь бусдаас юугаа ч харамладаггүй. Хүмүүс л харамч, өмчирхөг байдаг юм билээ.
Дараа нь тэд баахан худлаа ярьцгаав. Найз эмэгтэй маань "Нөхөртөө хайргүй" гэж уйлагнан хэлэхэд, нөхөр маань хариуд нь "Бимэднэ ээ. Угаасаа л мэддэг байсан" гэх нь тэр. Намайг загас биш хүн байхад тэр минпй найзуудаас чухам түүнийг л үзэж чаддаггүй байсан юм л даа. Найз эмэгтэйн яриагаар бол манай нөхөр түүний хоёр дахь хүн гэнэ. "Битгий худлаа яриад байгаач ээ, энэ бол чиний унтсан арван тав дахь эр шүү дээ" гэж би тэсгэлгүй хашгирав. Хардсандаа биш шүү, зүгээр л худач хэлсэнтэй нь эвлэрэхийг хүсээгүйдээ тэр. Гэвч тэд сонссонгүй. Ерөөсөө хүн шиг дүлий амьтад хорвоо дээр үгүй дэг ээ.
Найзын маань яриагаар бол би нууц амрагтай байсан гэнэ. "Бодвол түүнтэйгээ одоо хамт байгаа биз дээ" гэж ертөнц дээрх цорын ганц найз маань гуниглангуй царайгаар шивнэтэл, ертөнц дээрх цор ганцхан хань минь үүнийг сонсуут ухасхийн босч, дахиж секс хийхийг хүсч байгаагаа нэг л хачин дуугаар илэрхийлээтхэв. Миний найз ч хариуд нь дуртайяа зөвшөөрч мөн л надад танил бишээр инээд алдав. Би тэдний хэрхэн дуу алдацгаахыг, бүр сүүлдээ бие биенийхээ нурууг маажихыг алдалгүй харсаар шөнийг өнгөрүүлэв. Нөхор маань бүрэн өөрчлөгджээ. Үгүй ээ, ерөөсөө тэр өөр хүн байсан юм байна. Энэ тухай бодон санаа алдсанд үүр цайлаа.
Нэг өглөө хүү маань хичээлээ хийж дуусаад өдрийн тэмдэглэлээ авч шүлэг бичив. Тэр модны тухай шүлэг бичжээ.
Бичиж дуусаад тэр амандаа аяархан шивнэн уншсанаа, гэнэт нөгөө дэвтрээ юу ч үгүй жижиглэн урж, өрөөгөөрөө нэг цацчихаад гарч гүйв. Охин тэр цааснуудыг нь цас болгон өөрийнхөө дээрээс цацаж, өдөржин тоглолоо.
Хүү яагаад үе, үе хачин ууртай болчихдог байсныг, бас яагаад өрөөгөөр нэг урсан дэвтэр хөглөрч байдаг байсныг би тэгэхэд л ойлгов. Бурхан минь, гэтэл бы түүнийг математикч болгохоор өмнөөс нь шийдчихсэн байсан сан. Яасан дураараа байж вэ, би хүн байхдаа "Хн, хэнийгээ дуурайгаад ийм яруу найрагч болчихдог байна аа? " гэж би өглөөнөөс оройг хүртэл сэлэн байхдаа ихэд бодлогшров.
Оройхон хэрд хүү маань гаднаас жигтэйхэн ядарчихсан царайтай орж ирээд ийш тийш харан хэсэг сууж байснаа гэнэт босч аквариум руу дөхөн ирлээ. Дэггүйтмээр санагдаж л дээ. Тэгээд усан будгуудаа савнаас нь ховхлон аваад, нэг нэгээр нь ус руу цүлхийтэл хийж эхэллээ. За ингээд би улаан, ногоон, шар өнгийн тэр аймшигт хорнуудаас зугтан ийш тийш үсчиж гарав аа. Авралт бяцхан охин минь орж иртэл миний хүү надаар зугаацсан юм даа. Гэнэт л ... Тийм ээ, бүх юм гэнэт л болдог шүү дээ. Би учиргүй ядарснаа гэнэт мэдэв. Бүтэн жил өнгөрчээ. Загас юу ч хийдэггүй нь үнэн боловч би үнэхээр ядарч. Үзэх ёсгүй байсан бүхнээ харсаар байгаад бүр туйлдаж орхижээ. Загасны нүдээр би ойр дотныхоо хүмүүсийн нууц руу өнгийх болгондоо өөрөөсөө ч юм уу, хэн нэгнээс, заримдаа тэднийхээ өмнөөс түгшиж, ичиж, айж, шаналдаг байсан юм.
" Хүн болгон л хоёр дүртэй аж. Үнэндээ тэр хоёр дүрийнхээ нэгийг нь л бусдад харуулахад хангалттай. Хэн ч өөрийнхөө сайн, сайхан гэж бодсондоо буй болгосон тэр дүрээ л бусдад харуулахыг хүсдэг, түүгээрээ л баг хийж явдаг. Хоёр дахь нь хэдий өөр байлаа ч бусдад харуулахыг хүсч байгаа тэр багаар нь л хүнд хандах хэрэгтэй юм байна. Заавал багийг нь хуулах гээд, нөгөө жинхэнэ дүрийг нь үзэх гээд байх хэрэг юу байна аа?" Би эцсийн энэ мэтчилэнгийн гүн ухааны гаргалгаанд хүрээд жирийн ч нэг загас биш, бясалгагч загас болж орхисондоо олзуурхаж л байлаа.
Уг нь надад загас байх таалагдаж байсан юм шүү. Ямар ч хариуцлага хүлээхгүй, хэний ч төлөө амьдрахгүй, хэнийг ч хайрлахгүй, бас харамлахгүй, хэнд ч уурлахгүй, уцаарлахгүй, загнахгүй, загнуулахгүй. Уг нь хүн ингэж амьдарч болно шүү дээ. Яах вэ гэж би ингэж өөрийгөө ч, өрөөл бусдыг ч зовоож явсан юм бол оо, хөөрхий. Гэвч....
Аквариум доторх өдөр хоногууд улам л удаан, улам л энгийн болсоор байв. Эхэндээ юм бүхэн нээлт шиг санагддаг сан. Одоо бол үгүй. Байдаг л нэг түүх, байдаг л нэг амьдралыг харсаар бүүр дасчээ. Хүн, /биш ээ загас, за яалаа гэж дээ, хүн. Хүн байлгүй яах вэ. Хүн. Би загасны тухай ярьж байгаа шүү дээ. За, үнэндээ ялгаагүй юм./ Хүн ямар нэг юманд дасаад ирэхээрээ л ядардаг. Гэтэл бид бодохдоо өөрсдийгөө ямар нэгэн юманд дасахгүй байгаагаасаа л ядарч байна гэж эндүүрээд байдаг бололтой. Үнэндээ бол юманд хэт дасчихаараа л ядардаг юм билээ.
Би шилэн хоргонд биш унтлагын өрөөнд, зөөлөн буйдан дээр хэвтэж байхдаа сэрсэн юм. Бүх юм хэвэндээ оров. Болсон бүх явдал зүүд байсан гэж би өөртөө итгүүлэхийг хүсдэг боллоо.
Нөхөр маань одоо ажлаа хийж байгаа. Хүү миний өөдөөс үг сөрдгөөрөө сөрөн, уурладгаараа уурлана. Охин чихэр жимсний хэрүүлээ хийж эхлэв. Найз эмэгтэй маань утсаар ярьдгаараа ярьж, нөхөртөө урьд урьдынхаасаа илүү хайртай болсноо шивнэн инээнэ. Нөхөр маань урьдын адил, тэр ч байтугай секс хийхдээ хүртэл яг урьдынх шигээ эелдэг зөөлөн хэвээр, үргэлж л миний хүсэлд бүхнийг захируулдаг нь бүр яг хэвээрээ шүү. Харин би хүүтэйгээ огт өөрөөр харьцдаг болсон. "Тоогоо бод " гэж толгой руу нь тоншдогоо болиод шүлгийн номууд авч өгөх болов. Амьдрал үргэлжилсээр.
Гэвч бидний амьдрал урьдынхаасаа нэг л өөр, илүү амттай ч юм шиг, бас хүү илүү нууцлаг ч юм шиг байх болов. Ямар нэгэн юмаа ачдаад эргүүлэн олж авсан хүн ахин түүнийгээ алдахыг хүсдэггүй шүү дээ. Тэр л ёсоор юм бүхэн сайн сайхны зүг эргэчихжээ гэж би боддог болоод байна.
Нэг удаа би нөхрөөсөө намайг эзгүй байхад болсон бүхнийг нууж хаалгүйгээр, нэгцйг ч үлдээлгүйгээр ярихыг хүсэв. Бүхнийг мэдэж байсан мөртлөө шүү дээ. Ээ дээ, энэ хүмүүс үү? Загас бол заяа нь тэгэхгүй. Гэтэл юу сонссон гээч?
Түүний ярьсныг сонсоод би үнэхээр цочирдсон шүү. Ах нар маань миний ханиас мөнгө нэхсэн гэнэ. Тэд түүнийг шоронд хийж, хүүхдүүдийг асрамжлагчаар өөрсдийгөө гэсэн баталгаа гаргуулж аваад, манай бүх хөрөнгийг өөрсдийнхөө нэр дээр болгоно гэж сүрдүүлсэн гэнэ. Тэд манай нөхрийн ажил дээр очин, өдөр бүр хэрүүл шуугиан үүсгэдэг болсноос аргагүйн эрхэнд ажлаа орхиход хүрсэн юм байж. Нөхөр маань сэтгэлээр унан, шөнө болгон шахуу ганцаараа архи уудаг байсан тухайгаа ярихдаа тэсгэлгүй уйлав.
Охин харин болгон угаалгын өрөөнд орж сууж байгаад Ээж ээ гэж шивнэн, шивнэн уйлдаг байсан гэнэ. Хүү харин математикч болохоор бүрэн шийдсэн төдийгүй, энэ чиглэлээр сонгонд явж байжээ. Тэр ийнхүү миний мэддэг байсан бөгөөд мэдээгүй бүх юмыг ярьж өгөв. Харин ганцхан найз эмэгтэйтэй маань хавьтсан тухайгаа л дурссангүй. Би ч асуусангүй. Тэртээ тэргүй хэлэхгүй гэдгийг нь мэдэж байгаа юм чинь.
Би нөхрөө өрөвдөн, өөдгүй муу ах нартаа гомдон удаан уйлав. Миний аквариум жижиг ч гэсэн надад бүхнийг харуулаад байна л даа гэж би боддог байлаа. Дөрвөн тал нь шил болохоор ертөнцийн дөрвөн зүг, найман зовхисыг харж байгаа юм шиг л санагддаг сан. Гэвч! Аквариум бол аквариум. Тэр гадуураа бас аквариумтай. Нөгөө гурван өрөөнд маань өрнөж байгаа маьдрал надад харагдахгүй. Цаашлаад, дөрвөн өрөө сууцнаас маань гадна болж буп бүхнийг, бүр цаашлаад... За энэ тухай бүрч ярилтгүй.
Ахнарынхаа үнэн мөнийг мэдсэндээ, бас тэдэнд өширхсөндөө уйлж, уйлж тайвшраад би нохрөөсөө ингэж асуулаа:
-Чамд надад яриагүй юм үлдсэн үү? Ингэж хэлэхдээ би мэдээж хариу хүлээгээгүй юм. Зүгээр л асуусан хэрэг шүү дээ. Гэтэл нөхөр минь юу гэж хариулсан гээч? -Би чиний хамгийн сайн найзтай унтсан! Энэ бүлэг ингээд дуусах гэж байна. Ерөөсөө энэ түүх ингээд дууслаа. Нөхрийнхөө хэлсэн тэр үгийг сонсоод л надад гэнэт хачин уйтгартай болчихсон юм. Юуг ч урьдчилан таах аргагүй ажээ. Би нөхрөө надад худлаа ярина гэж, үнэнээ хэлэхгүй гэж итгэж байсан юм сан. Гэтэл! Үнэнийг ярьчихдаг байна шүү. Тэгэхэд л би үнэнийг ер хүсээгүйгээ, ерөөсөө юуг ч хайгаагүйгээ, /магадгүй юуг ч олгоогүйгээ гэх нь илүү оновчтой болох биз/ гэнэт ойлгов. Миний нууцаар харсан бүхэн худлаа юм байж шүү дээ. Жинхэнэ амьдрал гэдэг маань ердөө л энэ байж.
Магадгүй, би бусдын тухай биш өөрийнхөө тухай мэдэхийг бүхнийг өөрөөс минь асуухаар шийджээ. Тэр надаас "Аквариумаа санаж байна уу?" гэж асуусан. Би удаан бодлоо л доо. Тэгээд ахин загас болохоор шийдээд байна. "Аквариум жижиг байх тусмаа сайн" гэж би Замзад хэлсэн.

2002 он. Бэлх

Thursday, October 15, 2009

НЯГТЛАН БОДОХ БYРТГЭЛ, АУДИТЫН ЧИГЛЭЛЭЭР ШИЛДЭГ БYТЭЭЛ ШАЛГАРУУЛАХ УРАЛДААНЫ БОЛЗОЛ

Найзуудаа мэргэшсэн нягтлан бодогчидийн инстутээс дараах уралдааныг заралсан байна. Оролцоод шагналыг нь авчихад юу нь буруудах вэ дээ. ЗА амжилт хүсэе найзуудаа.


НЯГТЛАН БОДОХ БYРТГЭЛ, АУДИТЫН ЧИГЛЭЛЭЭР ШИЛДЭГ БYТЭЭЛ ШАЛГАРУУЛАХ УРАЛДААНЫ БОЛЗОЛ


Нягтлан бодох бvртгэл, Аудитын чиглэлээр шилдэг бvтээл шалгаруулна. Їvнд:
- Сурах бичиг,
- Гарын авлага,
- Нэг сэдэвт бvтээл,
- Аргачлал зєвлємж
- Орчуулгын бvтээл зэрэг байж болно.

Ирvvлсэн бvтээлvvдийг тєрєл бvрээр эхний гурван байр шалгаруулж урамшуулна. Шагналын сан 1 сая тєгрєг .

Шалгаруулах болзол:
1. Нягтлан бодох бvртгэл, Аудитын чиглэлээр онолын мэдлэг, дадлага олгох, сургалт заах арга зvйн орчин vеийн хэлбэрийг ашигласан, мэргэжлийн сургуулиудын сургалтын шаардлагыг хангасан бvтээл байх,
2. Сургалтанд хэрэглэхэд тохиромжтой график, диаграмм, зураг хvснэгт зэргийг оновчтой ашигласан агуулга дизайн сайтай бvтээл байх
3. Сургалт судалгаа, практик vйл ажиллагаанд ашиглагдаж байгаа бvтээл байх
4. Гаднын улс орны бvтээлийг орчуулсан байж болох боловч албан ёсны зєвшєєрлийг авсан байна.
5. Уралдаанд ирvvлэх бvтээлийг ашиглагч хvмvvс, мэргэжлийн байгууллагын санал дvгнэлтийн хамт ирvvлнэ.
6. 2007 оноос хойш хийсэн бvтээл байна.
7. Уг бvтээлvvд нь ном сурах бичиг бичихэд тавигдах vндсэн шаардлагыг хангасан байх

Тайлбар: Уралдаанд ирvvлэх бvтээлийн жагсаалт, товч танилцуулгын хамт 2009 оны 11-р сарын 15-ны дотор ММНБИ-д ирvvлнэ. Бvтээлийн vзэсгэлэн гаргаж тусгай комисс шалгаруулна.
Дэлгэрэнгvй мэдээллийг ММНБИ-ийн 70111927 утсаар лавлана уу.

Хар нүх. /Ийм юм байдаг бол сайхан байнаа ха ха ха./

Sunday, October 11, 2009


SHAN HURIM BOLSON SHUU



tUULIIN TURSUN UDRUUR
TORT YAALAA HAHA HASHAAG HARALDAA KK

ANGIIN ZALUUCHUUD



AMARAA TURANHAI BJEE KK
TUUMUU MAANI NUTAGTAI BGAA SURAGTAI BN LEE


SUULIIN JIL BARAG DUUSJ BLAADAA

NEEH HUDLAA NUD GARGATSAN HAHA


ENE 2 MAANI HAA YAVDAG YUM BOLDOO KK

end bas aimar yum bolhoon shahsan shuu tee






end goy yavsan bhaa te manaihaan
tortnii zurgaa avahgvi bas mangaraa naymka-n tolgoil bh shidee hehe


Naymka end yamar urgumjlul avsan yum be kk
tuka aimar poz avsan bgaa bizdee
yamar haragdaj bn daa
suuliin temtseen
kk bambaruush chuntska 2toi

Saturday, October 10, 2009

Эргэн дурсахад PARTY


Зиа нөхдөө сайхан шоу тэсэлхүү. 2009.10.24нд шоу одтой мурих боломжгүй бямба гаригт 17 цаг дор ХҮДС-н галзуу төгсөгчдийн эргэн дурсах доргио PARTY болно. Гариг
дамнах тул шүхрээ авхаа мартав.
Шоунд
урилгаар:
1 mr Boba
2 mc Nyamuush
3 dancing Zoliush
нар үйлчилнэ
Ирж монтажаа ав НББ 4а

Friday, October 9, 2009

×. Болдбаатар /Ангийн эрдэм шинжилгээ хариуцсан захирал/

САЙН СУУЦГААЖ БАЙНА УУ?
жиа энэхүү явган аялал сайхан болж өнгөрсөөн миний сэтгэгдэл өндөр үлдсэн гэм нь жаахан ядарсан Нямаа уулруу мацуулаагүй бол ядрахгүй байсан байх. Манай отог сайхан оролцож анд нөхөд та бүхнийгээ чадвар ур ухаанаараа тэргүүлэн өргөмжлөл бас бус зүйлээр шагнуулсан бөлгөө. Жич: арын 3н залуу аймшигтай сайхан харагдаж байнаа. ÊÊÊ

Thursday, October 8, 2009

Хэн хаагуур ямар юмаа хийгээд яах гээд яваад байгаа вэ?





Ахиад сайн байцгаана уу? Та бүхэн ангийхнийгаа хаана юу хийж байгааг мэдэрхгүй байгаа бол сонссон зүйлээсээ хуваалцья.

Эхлээд ангийн хосуудаасаа эхэлье.

1. Амаржаргал, Мөнхтуул. АМРАА нэг хувийн компанид ерөнхий нягтлан хийж байгаа. Туул магистраар сурч байгаа. Үүний хажуугаар Туул ээж болох гээд Амраа аав болох гээд их л зав муутай байгаа сурагтай. Бас нэг сонин гэвэл 2009,06,26нд тэр 2 маань хуримаа хийгээд бөөн баяр болсон байхаа. Одоогийн байдлаар 21-р хороололд амьдарч байгаа хэ хэ.




2. Батбаяр, Сүлдмаа. Баадуу Сэлэнгэд ажиллаж байгаа гэсэн. 11 сараас Улаанбаатарт ирэх байх. Сүлдээ ахиад л оюутан болсон. Хүмүүнлэгт сурч байгаа. Нэг бодлын чамд атаархаж байна шүү ккк.

3. Түвшинтөгс, Цовоо. Баачка уг нь банкинд ажиллах санаатай. Даанч тэр нь жоохон хүлээлгээд байгаа. Цовоо болохоороо Orient plaza гээд нэг газарт ажиллаж байгаа.

За ингээд хосууд дууслаа.

Болдбаатар. Монгол ТИНЗ гэсэн гэсэн компанид ажиллаж байгаа. Хурал мурал хийгээд зав АЙМААР муутай.

Гантуяа. Монполимет гээд уул уурхайн компанид ажиллаж байгаа.




Дэлгэрмаа бол ойлгомжтой. Аль хэдийн япон явсан. Хэл мэлээ бол аймар сурсийм шиг байна лээ.

Мөнхгэрэл Энххишиг 2 нэг хувийн компанид ахлах нябо хийж байгаа. Анх удаагаа тайлангаа гаргах гээд л их сандарч байгаа ч их зүйл сурч байгаа.

Нямцэрэн бол багын л IT-ын сонирхолтой болохоор бас л нэг төслийн байгууллагад ажиллаж байгаа. Тэр нь бас электрон худалдааны чиглэлээр юм байна лээ.

Нямхүү нутагтаа охиноо хараад байгаа. Нөхөр нь Энэтхэг явж сурахаар болсон тул нутагтаа нөхрөө иртэл Энгэрээ сул тавилгүй охиноо сайн хүн болгохоор амлалт аваад үлдсэн.

Дараагийн маань ээж болох Нарантуяа бас л охиноо хараад гэртээ байгаа. Ажил хайж байгаа гэсээн. Зун өөрийн бас нөхрийхээ нутгаар зөндөө аялсан. охин нь ч зөндөө чийрэг болсон байхаа.

Отгонзаяа бас хүүгээ хараал Замын -ҮҮдэд байгаа. Тэндээ ажилд хүртэл орсон. Нэг банкинд ажиллаж байгаа. Бүр суурьшин амьдрах бодолтой байгаа.

3S-ын нэг болох Солонго IT ZONE com-ийн их дэлгүүрт ажиллаж байгаа. Харин Сонико болохоор ээж болох гэж байгаа гэсээн.

Төмөрчөдөр бол миний мэдэхээр нутагтаа очсон байхаа.

Чанцаа бол бас нутагтаа байгаа. Нутгийхаа тамгын газар ажиллаж байгаа. ДАраа жилээс л энд ирж ажиллах байхдаа.

Энхбилэг Дарханы Мандах сургуульд багшаар ажиллаж байгаа. Зунаас эхлэн ажилласан болохоор одоо нэлээн туршлагатай болсон байхаа. Нээрээ бас нэг анги дааж авсан гэнээ.

За за ингээд боллоо. Харин эрхэм ангийн багш маань ТВ караоке нэвтрүүлэгт хөгжөөн дэмжигч хийгээд байж байлээ.